Σωτήρας Χριστός στη Μικρή Επισκοπή
Κοντά στο χωριό Πάρτιρα σώζεται σε ερειπιώδη κατάσταση η βυζαντινή εκκλησία του Σωτήρα Χριστού, η οποία αποτέλεσε την έδρα της Επισκοπής Αρκαδίας, κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, μετά την αποχώρηση των Αράβων από την Κρήτη και την επανάκτησή της από τους Βυζαντινούς (961μ.Χ.).
Δεν έιναι γνωστό το πότε ακριβώς οικοδομήθηκε, παρουσιάζει όμως διαφορετικές οικοδομικές φάσεις, ενώ για την ανέγερσή του, χρησιμοποιήθηκαν λείψανα αρχαιότερων κτιρίων. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα κορινθιακά, παλαιοχριστιανικά κιονόκρανα στο εσωτερικό του, όπως και από τα σπόλια στην τοιχοποία του.
Αρχικά λοιπόν, ανήκε στον αρχιτεκτονικό τύπο του απλού τετράστυλου σταυροειδή ναού με τρούλο και νάρθηκα. Την περίοδο της Ενετοκρατίας, προστέθηκε στο δυτικό τμήμα του ναού εξωνάρθηκας, ο οποίος διατηρεί σήμερα θύρωμα που πλαισιώνεται με υστερογοτθικά βεργία, καθώς και σπαράγματα τοιχογραφιών του 14ου αι. στο εσωτερικό του. Μεταγενέστερη προσθήκη στα νότια της εκκλησίας, αποτελεί και το παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου, το οποίο βρίσκεται σήμερα σε καλύτερη κατάσταση από τον υπόλοιπο ναό. Εσωτερικά, σώζει αξιόλογο τοιχογραφικό διάκοσμο, ο οποίος φιλοτέχνηθηκε σύμφωνα με Κωνσταντινουπολίτικα πρότυπα, από ικανό ζωγράφο, το 1444, κατά τη σωζόμενη κτητορική επιγραφή.