Σύνδεση/Εγγραφή
elen
Εφτάζυμο

Εφτάζυμο

Εφτάζυμο Το εφτάζυμο είναι ένα είδος ψωμιού που γίνεται χωρίς μαγιά, αλλά με τη βοήθεια του ρεβιθιού. Η κανονική ονομασία είναι «αυτόζυμος άρτος» καθώς η ζύμωση γίνεται μόνη της, χωρίς ξένα βοηθητικά μέσα. Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν θα βλέπαμε τις γιαγιάδες μας να ετοιμάζουν τον κουνενό αποβραδίς για να ζυμώσουν την ταχινή το ψωμί τους. Το ‘φτάζυμο. Λίγο ρεβύθι αλεσμένο μέσα σε ζεστό νερό, λίγο αλεύρι, λίγο πιπέρι και μια ζεστή αγκαλιά για ν’ ανεβεί η πρώτη ύλη. Νωρίς το πρωί, κι ενώ ο φούρνος σιγόκαιγε, ο κουνενός, που είχε πια βγει , ανακατευόταν με αλεύρι και ζεστό νερό. Έτσι φτιάχνανε το προζύμι. Με την ίδια καρτερικότητα τ’ ανιμένανε κι αυτό ν’ ανεβεί για ν’ αρχίσει το ζυμωτό. Αν όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν, ερχόταν η ώρα να παντρευτεί το μαχλέπι με τη μαστίχα και το κίμινο, και τ’ αλάτι με τη ζάχαρη, όλα μέσα στη ζύμη που γεννιόταν. Και πως μπορεί μια ζύμη αγνή να γεννηθεί αν δεν τη ραντίσεις με το λάδι, την προίκα π’ αφήνει στ’ ανθρώπου τα χέρια η γη. Τα δουλεμένα και τραχιά γυναικεία χέρια, παλεύοντας γλυκά με τη ζύμη, έδιναν μορφή και στόλιζαν με λίγο σουσάμι το ψωμί που σε λίγη ώρα θα ‘μπαινε στο φούρνο να ψηθεί. Με το άνοιγμα του φούρνου όλη η γειτονιά πλημμύριζε από την οσμή, τη μυρωδιά που μερεύει την πείνα και συνάμα τη φουντώνει. Κάποιοι σίμωναν για να πάρουν ξεφουρνιά, σαν σε θεία κοινωνία. Σήμερα, εμείς συνεχίζουμε την κληρονομιά που μας άφησαν οι προγόνοι μας. Διατηρούμε απαράλλαχτες τις συνήθειες, τις συνταγές τους και προσπαθούμε να πετυχαίνουμε τη γεύση τους, τη γεύση των χρόνων...
Το τυρί και το κρέας

Το τυρί και το κρέας

Το τυρί και το κρέας Η ιστορία του κρητικού τυριού ξεκινάει από την αρχαιότητα: σύμφωνα με τον μύθο τα κρητικά τυροκομικά προϊόντα έθρεψαν τον πατέρα των θεών Δία, που φυγαδευμένος από την μητέρα του Ρέα, μεγάλωσε στο όρος Δίκτη με τη φροντίδα της κατσίκας Αμάλθειας. Σημαντική πηγή ασβεστίου και πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, το τυρί κατέχει πρωτεύοντα ρόλο στην κρητική διατροφή. Καταναλώνεται όλες τις ώρες της μέρας από το πρωί ως αργά τη νύχτα, σαν συνοδευτικό ή σαν κύριος μεζές, σαν ορεκτικό ή και σαν επιδόρπιο. Δε λείπει ποτέ από το Κρητικό τραπέζι και η ποιότητά του συναγωνίζεται κορυφαίες ποιότητες των τυριών στο εξωτερικό. Η γεύση της γραβιέρας, της κεφαλογραβιέρας, του κεφαλοτυριού, της γλυκιάς και ξινής μυζήθρας και των άλλων τυροκομικών προϊόντων είναι υπέροχη! Ο Δήμος Μινώα είναι γνωστός για τη μεγάλη τυροκομική του παράδοση, την όποια συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας, παρουσιάζοντας αξιόλογη παραγωγική δραστηριότητα στον τομέα αυτό. Σήμερα, αποτελεί έδρα για τις περισσότερες γαλακτοκομικές και τυροκομικές μονάδες του Νομού Ηρακλείου, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και η εταιρεία «Τυριά Καλογεράκη», η οποία αποτελεί πλέον, μια από τις μεγαλύτερες γαλακτοβιομηχανίες της Κρήτης. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί, ότι το 2011 ο δήμος, έλαβε μέρος με δικό του περίπτερο στο 3ο Φεστιβάλ Ελληνικού Γάλακτος και Τυριού, αποσπώντας ενθουσιώδεις κριτικές, ενώ απονεμήθηκαν χρυσά βραβεία γεύσης σε δύο από τα τυροκομεία του, συγκεκριμένα στα «Αγροκτήματα Μανουρά» (Καστελλιανά) για τη Γραβιέρα Κρήτης και στο «Τυροκομείο Στρατάκης» (Απόστολοι), για το Κεφαλοτύρι. Άλλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον ίδιο κλάδο εντός του δήμου μας είναι οι «Μηλαθιανάκης» και «Σταματογιώργης» που εδρεύουν στο Σμάρι, «Αεράκης» στο Ίνι και «Γερακιανό τυρί» στο ομώνυμο χωριό. Τα προϊόντα τους διατίθενται σε...
Το μέλι και τα αρωματικά φυτά

Το μέλι και τα αρωματικά φυτά

Το μέλι και τα αρωματικά φυτά Το μέλι είναι φυσικό τονωτικό, έχει αντιοξειδωτικές ουσίες, είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε, ανακουφίζει από την αϋπνία, τη δυσκοιλιότητα, μαλακώνει τον πονόλαιμο και έχει σημαντική αντιμικροβιακή δράση αφού εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων. Επιπλέον αποτελεί μια σημαντική πηγή ενέργειας. Η Μινώα Πεδιάδα είναι ένας τόπος πλούσιος σε αυτοφυή αρωματικά φυτά, όπως θυμάρι, φασκόμηλο, βάτο, ρίγανη, πεύκο, ακακίες, κουμαριά, ευκάλυπτος, προσφέροντας την απαραίτητη τροφή για τα μελίσσια της περιοχής . Η επεξεργασία του κρητικού μελιού γίνεται με φυσικό τρόπο, χωρίς υψηλές θερμοκρασίες που καταστρέφουν τις βιταμίνες. Τα δύο σημαντικότερα είδη μελιού που παράγονται στην περιοχή είναι το μέλι από θυμάρι και το μέλι από πεύκο. Τα αρωματικά φυτά, η ρίγανη, ο βασιλικός, το τίλιο, η ματζουράνα , το θυμάρι, η μέντα, το δεντρολίβανο, η δάφνη, το χαμομήλι, η φασκομηλιά και άλλα, αποτελούν μια σπουδαία παράδοση για την Κρήτη. Βοτανολογικές μελέτες αποκαλύπτουν πως το νησί έχει ένα από τα πιο πλούσια και πιο ενδιαφέροντα οικοσυστήματα της Ευρώπης, με μεγάλο αριθμό ενδημικών φυτών, δηλ. φυτών που υπάρχουν αυτοφυή μόνο στην Κρήτη, όπως η Μαλοτύρα (siderites syrioca) και ο Δίκταμος (origanum diktamus L.) βασιλιάς της ενδημικής χλωρίδας της Κρήτης γνωστός από την αρχαιότητα για την αντισηπτική του ιδιότητα. Τα εκπληκτικά αυτά βότανα φυτρώνουν κυρίως σε απόκρημνες πλαγιές στα βουνά και στα φαράγγια της Μινώα Πεδιάδας και συλλέγονται από έμπειρους συλλέκτες για να αποξηρανθούν κάτω από φυσικές συνθήκες και να οδηγηθούν στα σύγχρονα συσκευαστήρια οπου χωρίς καμιά χημική ή άλλα επεξεργασία θα τα βρείτε στις αγορές των οικισμών της Μινώα Πεδιάδας αλλά και σε όλη την...
Το κρασί, η ρακί και η σταφίδα

Το κρασί, η ρακί και η σταφίδα

Το κρασί, η ρακί και η σταφίδα Οι αμπελώνες της Μινώα Πεδιάδας αποτελούν τον πιο όμορφο κήπο της περιοχής και ίσως το πιο πλούσιο καθώς δίνουν στους κατοίκους της πεδιάδας και σε όλο τον κόσμο εκτός από τα βρώσιμα σταφύλια, το ξακουστό κρητικό κρασί, την περίφημη ρακή ή τσικουδιά και τις γλύκες σταφίδες. Τα αμπέλια στην πεδιάδα μετα από ένα χρόνο περιποίησης και υπομονής είναι σχεδόν έτοιμα να προσφέρουν τον καρπό τους στα μέσα Αυγούστου. Ο τρύγος πραγματοποιείτε ανάλογα με την ποικιλία και το υψόμετρο της περιοχής από το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου μέχρι και τις αρχές του Οκτώβρη. Από νωρίς φίλοι και συγγενείς τρυγούν και κουβαλούν τα σταφύλια. Έπειτα τα σταφύλια πιέζονται στο πατητήρι είτε μηχανοκίνητα, είτε πολλές φορές ακόμη και με τα πόδια και παράγεται ο γλυκός «μούστος». Όταν τελειώσει από το πατητήρι, ο μούστος μπαίνει στα βαρέλια ή παραμένει στο πατητήρι για κάποιες ώρες για να πάρει χρώμα και τανίνες. Το κρασί πλέον είναι θέμα χρόνου, προσοχής και αγάπης για να πάρει την ξεχωριστή του γεύση και να γεμίσει με αρώματα. Οι γνωστότερες Κρητικές ποικιλίες είναι: λιάτικο, βηλάνα, κατσιφάλι, μανδηλαριά, ρωμέϊκο, δαφνί, ροζακί και πλυτό, ενώ πλέον στους αμπελώνες καλλιεργούνται και διεθνείς ποικιλίες, με αποτέλεσμα να έχουμε πλέον κρητικά κρασιά με κοσμοπολίτικο χαρακτήρα. Η ρακή έχει ως πρώτη ύλη της τα στέμφυλα ή στράφυλα, δηλαδή τη μάζα που απομένει μετά την συμπίεση του σταφυλοπολτού για την παραγωγή του κρασιού. Η ρακή είναι ποτό μονής απόσταξης, σε αντίθεση με το ούζο και το τσίπουρο. Στα ρακοκάζανα κάθε Νοέμβριο, η απόσταξη της ρακής γίνεται η αφορμή για γλέντι, χορό και μαντινάδες! Στην Κρήτη η σταφίδα είναι μια από...
Ελιές και ελαιόλαδο

Ελιές και ελαιόλαδο

Ελιές και ελαιόλαδο Το ελαιόλαδο που παράγεται στους μεγάλους ελαιώνες που εντοπίζονται γύρω από τους οικισμούς της Πεδιάδας θεωρείται από τα υγιεινότερα του κόσμου λόγω των κλιματολογικών συνθηκών που επικρατούν και που θεωρούνται οι ιδανικότερες για την ανάπτυξη του ελαιόδεντρου. Συνολικά στην Πεδιάδα υπάρχουν περίπου 3.117.000 ελαιόδεντρα. Το ελαιόλαδο πέρα οπό την μεγάλη θρεπτική του αξία είναι ένα από τα πλέον αντιοξειδωτικά φυσικά στοιχεία που προστατεύει τον οργανισμό από την ανάπτυξη των «ελευθέρων ριζών». Οι καλλιεργητές των ελαιόδεντρων της Πεδιάδας κάθε φθινόπωρο απλώνουν τα δίκτυα και με τα παραδοσιακά ραβδία αλλά και σύγχρονα εργαλεία συλλογής ξεκινούν την συγκομιδή του ελαιόκαρπου με πολύ χαμόγελο και μεράκι. Οι βρώσιμες ελιές (οι μαύρες παστές, οι νερατζολιές, οι κοφτές και οι τσακιστές ξιδάτες ή σε χυμό λεμονιού) συσκευάζονται σε δοχεία, παίρνουν άρωμα απο τα αρωματικά φυτά της υπαίθρου και αφού γλυκάνουν, ξινίσουν ή σταφιδιάσουν καταλήγουν στο τραπέζι της κάθε οικογένειας και όλου του κόσμου. Οι υπόλοιπες που προορίζονται για την παραγωγή του λαδιού καταλήγουν πλέον όχι στις παραδοσιακές φάμπρικες, αλλά στα σύγχρονα ελαιοτριβεία, όπου μετά από την κατάλληλη επεξεργασία παράγουν το περίφημο κρητικό λάδι. Επισκεφτείτε τους οικισμούς της Πεδιάδας και μην ξεχάσετε στο πρωινό σας να ρίξετε λίγες σταγόνες παρθένο ελαιόλαδο σε μια ζεστή φέτα ψωμί. Η γεύση και οι μυρωδιές θα σας...
espa