Η Περίοδος της Ενετοκρατίας ξεκίνησε με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204 και την παραχώρηση της Κρήτης από το Λατίνο αυτοκράτορα στον Βονιφάτιο Μονφερατικό που το 1210 πούλησε το νησί στους Βενετούς. Αυτοί εγκαταστάθηκαν το 1212 κάνοντας πρωτεύουσα της Κρήτης το Ηράκλειο. Η Ενετοκρατία διήρκεσε περίπου τέσσερις αιώνες διακρίνεται σε δυο υποπεριόδους, η πρώτη μέχρι το 1453, που οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και η δεύτερη μέχρι το 1669, όπου ύστερα από σκληρή πολιορκία 21 ετών πέρασε και η Κρήτη στα χέρια των Τούρκων. Παρά την αφόρητη αρχικά καταπίεση, στοιχείο της Ενετοκρατίας ήταν η πολιτιστική ανάπτυξη, που έδωσε σπουδαία έργα στο χώρο της ζωγραφικής, του θεάτρου, της λογοτεχνίας και της ποίησης. Σημαντική βεβαίως ήταν και η ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής, με την ανέγερση επιβλητικών φρουρίων, οχυρωματικών και δημοσίων έργων.

Κατάλοιπα αυτής της περιόδου εντοπίζονται και στην περιοχή της Μινώας Πεδιάδας, τα σημαντικότερα της οποίας είναι τα ακόλουθα:

• Αρχαιολογικός χώρος Καστελλιανών
• Φρούριο Καστελλίου
• Γεφύρι στο Δεμάτι
• Βενετσιάνικη κρήνη Μουσούτας
• Ενετική κρήνη Παναγίας
• Ενετική κρήνη Χουμερίου