Το χωριό είναι χτισμένο στις νότιες υπώρειες των Αστερουσίων, σε απόσταση αναπνοής από τα Άνω Καστελλιανά που βρίσκονται δυτικά του. Είναι πολυπληθέστερος από τον Άνω οικισμό, με 220 κατοίκους το 2011,οι οποίοι ασχολούνται σήμερα κυρίως με την παραγωγή λαδιού και αμπελοκομικών προϊόντων.

Ο οικισμός ιδρύθηκε μαζί με τα Άνω Καστελλιανά την εποχή της Ενετοκρατίας, κάτω από τον ιστορικό λόφο Κάστελο. Τα δύο αυτά χωριά, προέκυψαν από τη συνένωση διάσπαρτων οικιστικών εγκαταστάσεων, όπου διέμεναν οι χωρικοί που δούλευαν στα κτήματα των Ενετών Ευγενών του κάστρου Belvendere, στην κορυφή του λόφου.

Στα νεότερα χρόνια, την περίοδο της γερμανικής κατοχής, τα Καστελλιανά Άνω και Κάτω, μαζί με άλλα χωριά της Ρίζας των Αστερουσίων διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην αντίσταση του νησιού. Η θέση τους ευνόησε την αντάρτική δράση, ενώ παράλληλα το σύνολο των κατοίκων τους συμμετείχε στις αντιστασιακές ομάδες, είτε με τα όπλα, είτε παρέχοντας βοήθεια με άλλους τρόπους. Μάλιστα, τα χωριά της Αστερουσιανής ρίζας, μεταξύ αυτών και τα Καστελλιανά, αποτέλεσαν έναν βασικό παράγοντα χάρις στον οποίο, σημαντικό μέρος της νότιας επικράτειας του Δήμου διατηρήθηκε σχεδόν ελεύθερο, το μεγαλύτερο διάστημα του β’ παγκοσμίου πολέμου.

Εντός του σύγχρονου οικισμού των Κάτω Καστελλιανών, υπάρχουν σήμερα δύο όμορφες εκκλησίες που αξίζει να επισκεφθείτε η μικρή, πολιούχος εκκλησούλα της Αγίας Μαρίνας στο ανατολικό τμήμα του χωριού και ο μεγάλος ναός της Παναγίας, χτισμένος δυτικά του κεντρικού δρόμου. Ο τελευταίος οικοδομήθηκε το 1912 και είναι σύγχρονος με την όμορφη πέτρινη κρήνη που βρίσκεται στη μικρή πλατεία, στο νοτιοδυτικό τμήμα του χωριού.

Σας προτείνεται επίσης, να κάνετε έναν περίπατο στην πανέμορφη θέση Ρίχρα που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση νότια του οικισμού, πάνω από το σημείο που ξεκινούν τα πρώτα σπίτια του. Εδώ θα συναντήσετε έναν ιδιαίτερα εντυπωσιακό καταρράκτη, με σχεδόν τριγωνικό σχήμα, ύψους 8-9 μ., τα νερά του οποίου, πηγάζουν από τα Αστερούσια και καταλήγουν σε αυτόν μέσω μιας μικρής κοιλάδας. Λίγο ψηλότερα, στην πλαγιά του λόφου, το γραφικό πετρόχτιστο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα μόλις που ξεχωρίζει μέσα στο άγριο, πετρώδες τοπίο.