Ο σχεδόν εγκαταλελειμμένος πια οικισμός, με 4 κατοίκους μόνο το 2011, βρίσκεται πάνω σε χαμηλό λόφο, σχεδόν 5 χλμ. νοτιοδυτικά του Αρκαλοχωρίου, σε μικρή απόσταση δυτικά της Αγίας Σεμνής. Πρόκειται για ένα μικρό χωριουδάκι με ιστορία πολλών αιώνων, το όνομα του οποίου εμφανίζεται σε διατηρημένα χειρόγραφα, ήδη από την ενετική περίοδο. Το Μιλλιαρήσι τότε ήταν χωρισμένο σε Πάνω και Κάτω χωριό, ενώ από το 1881 και μετά απαντά στις απογραφές ως ενιαίος οικισμός.

Στα μέσα του 14ου αιώνα, υπήρξε φέουδο του Μarco Gradonico, ενός προσώπου που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Ενετοκρατούμενης Κρήτης. Ο ίδιος ήταν μέλος τη οικογένειας που πρωτοστάτησε στην αποστασία του 1363, η οποία έγινε από Βενετούς Ευγενείς αποίκους, με τη συνδρομή ένοπλης ομάδας Κρητών του Ιωάννη Καλλέργη. Οι αποστάτες κατέλυσαν τις διοικητικές μητροπολιτικές αρχές του νησιού, ιδρύοντας την αυτόνομη και ανεξάρτητη Δημοκρατία του Αγίου Τίτου. Τότε, ο Marco Gradonico ανέλαβε τη διακυβέρνηση του βραχύβιου αυτού κρατιδίου, από τη θέση του Δούκα. Ωστόσο, μόλις 16 μήνες μετά το σχηματισμό του, η Βενετία με ενισχυμένο στρατό και στόλο ανέτρεψε τους αποστάτες, επαναφέροντας το αρχικό καθεστώς, ενώ ο Δούκας έλαβε άδοξο τέλος με τον απαγχονισμό του μπροστά στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, στο κέντρο της σύγχρονης πόλης του Ηρακλείου.

Σήμερα στο Μιλλιαρήσι, διατηρείται από την εποχή εκείνη, μονάχα η μονόχωρη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο εσωτερικό της οποίας σώζεται τοιχογραφικός διάκοσμος 14ου – 16ου αιώνα. Το ναό θα συναντήσετε στα βορειοδυτικά του χωριού, σε ψηλότερο σημείο του λόφου, από όπου μπορείτε να απολαύσετε την υπέροχη θέα προς την πεδινή περιοχή και τα απέναντι βουνά. Από τον υπόλοιπο οικισμό έχουν μείνει πια ερειπωμένα τα περισσότερα πετρόχτιστα σπίτια του, που άλλοτε έσφυζαν από ζωή.